فَریآدِ بی‌صدآ

فَریآد‌هآی‌کِه‌دَر‌سِکُوت‌غَرق‌شُدن

آدمی هستم که

من آدمی هستم که چیزیو با تمام وجودم میخوام،میخوام،میخوام؛ولی وقتی بهش میرسم دیگه ذوقی ندارم و دورش میندازم..