فَریآدِ بی‌صدآ

فَریآد‌هآی‌کِه‌دَر‌سِکُوت‌غَرق‌شُدن

چیز دیگر

ز بهر خیالت نخواهم چیز دیگر
خیالت را ندهم به چیز دیگر ..!
دنیا ز دیدم هیچ و پوچ است
چو خیالت هست دگر چه خواهم؟
اندوه می‌نشیند بر دل من 
چو جز خیالت ندارم چیز دیگر..!